Gloria Gaynor

Er zijn veel redenen waarom Gloria Gaynor synoniem is met "Ik zal overleven." De Single Topped Billboard's Disco- en Pop-diagrammen van 1978 gingen platina en gingen platina en won de beste disco-opname het enige jaar dat de Grammys het subgenre herkenden. Een belter als er ooit één was, stelde het de standaard vast waarmee alle daaropvolgende doorzettingsklachten zijn gemeten. Zijn eeuwige hogere voorziening is erkend door de Grammy Hall of Fame en het National Recording-register. De onuitvoerbare links verdoezelen echter de diepte en het bereik van de carrière van Gaynor. Een zielzanger door en door, Gaynor was geen succes van 's nachts. Toen ze supernova ging, was haar debuutopname 13 jaar oud, en ze had hits, waaronder een 1974-versie van "Never Can Say Goodbye" die Billboard's First Club-grafiek heeft overgedragen en de top tien van het popdiagram ingestoken. Hoewel ze sinds de vroege jaren '80 niet zelden heeft vastgelegd, haalt haar nummer één club in de loop van 30 jaar, door de singles van het begin van de vroege jaren 2000 ", gewoon aan je denken" en "Ik heb het nooit geweten." Ze geeft af en toe nieuw materiaal, waaronder het Geef-getuigenis van 2019, en blijft een actieve uitvoerder.
Nooit kan vaarwel zeggen
Gloria Fowles groeide op in een Newark, New Jersey Huishoudelijk afgestemd op een breed scala aan muziek . Tijdens de kindertijd had ze een verlangen om naar zichzelf te worden, en uiteindelijk volgde haar vader als uitvoerder. In haar mid-tieners in 1965 debuteerde ze als Gloria Gaynor met "Ze zal het spijt hebben," een low-profile single geproduceerd en vrijgegeven door Johnny Nash (die de naam van de naam had voorgesteld). Gaynor was een doorgewinterde artiest bij nachtclubs en andere kleine locaties tegen de tijd dat ze door Clive Davis is ondertekend aan Columbia, het etiket dat haar tweede single, 1973's "HoneyBee" heeft uitgebracht, een zoet en vegend proto-disco-nummer dat is geregeld door Norman Harris en geproduceerd door Paul Leka. Na het ontslag van Columbia van Davis, werd Gaynor opgeschrikt door MGM, die "Honingbij" (als "Honey Bee" (als "Honey Bee") opnieuw heeft uitgebracht en in april 1974 in Billboard's R & B-grafiek stuurde. Gaynor volgde al snel 'ShackBye'. gepopulariseerd door de Jackson 5 voor Motown. De rijafdekking kreeg tractie in clubs. Die oktober verscheen het aan de top van het eerste disco-actiekaart van Billboard en in een overzicht van New York City Club DJ's uitgevoerd door Tom Moulton, die in de bijbehorende kolom heeft opgemerkt dat het nummer één item sinds mid- September. "Nooit kan vaarwel zeggen" ging in november het popdiagram binnen en piekte op nummer negen de volgende januari, rond de release van het gelijkste-getiteld album. Side One of Never kan vaarwel zeggen bestond uit "Honey Bee," het titelnummer, en een remake van een andere Motown-hit, de vier tops '"reiken, ik zal er zijn," gemengd continu voor dansvloeren door de inventieve (en Uncredited) Moulton. De suite bijna bekleedde disco-actie, en "reiken, ik zal er zijn" piekte op het popdiagram op nummer 60.