English Grammar In Urdu

คำอธิบายของ English Grammar In Urdu

ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษเป็นวิธีที่ความหมายที่ถูกเข้ารหัสเป็นคำในภาษาอังกฤษ ซึ่งรวมถึงโครงสร้างของคำวลีอนุประโยคและประโยคนั้นขึ้นอยู่กับโครงสร้างของข้อความทั้งหมด
มีการเปลี่ยนแปลงทางประวัติศาสตร์สังคมวัฒนธรรมและภูมิภาคของภาษาอังกฤษ Divergences จากไวยากรณ์ที่อธิบายไว้ที่นี่เกิดขึ้นในบางภาษา บทความนี้อธิบายถึงภาษาอังกฤษมาตรฐานปัจจุบันทั่วไป - รูปแบบของการพูดและการเขียนที่ใช้ในวาทกรรมสาธารณะรวมถึงการออกอากาศการศึกษาความบันเทิงรัฐบาลและข่าวมากกว่าการลงทะเบียนจากทางการเพื่อเป็นทางการ มีความแตกต่างในไวยากรณ์ระหว่างรูปแบบมาตรฐานของอังกฤษ, อเมริกันอเมริกันและออสเตรเลียแม้ว่าสิ่งเหล่านี้จะน้อยกว่าความแตกต่างในคำศัพท์และการออกเสียงภาษาอังกฤษที่ทันสมัยมีการละทิ้งระบบกรณีที่ไม่ต่อเนื่องของอินโด - ยุโรป ความโปรดปรานของการก่อสร้างการวิเคราะห์ คำสรรพนามส่วนตัวเก็บรักษากรณีทางสัณฐานวิทยาได้มากขึ้นกว่าคลาสคำอื่น ๆ (ส่วนที่เหลือของระบบกรณีภาษาอังกฤษแบบเยอรมันที่กว้างขวางมากขึ้นของภาษาอังกฤษเก่า) สำหรับคำสรรพนามอื่น ๆ และคำนามคำคุณศัพท์และบทความฟังก์ชั่นไวยากรณ์จะถูกระบุด้วยคำสั่งของ Word เท่านั้น แปด "คลาสคำ" หรือ "ชิ้นส่วนของคำพูด" มีความโดดเด่นในภาษาอังกฤษ: คำนาม, ตัวกำหนด, คำสรรพนาม, คำกริยา, คำคุณศัพท์, คำวิเศษณ์, คำบุพบท, คำบุพบทและการสันธาน คำนามสร้างคลาสคำที่ใหญ่ที่สุดและคำกริยาที่ใหญ่เป็นอันดับสอง ซึ่งแตกต่างจากภาษาอินโด - ยูโรเปียนจำนวนมากคำนามภาษาอังกฤษไม่มีเพศไวยากรณ์
คำนามคำกริยาคำคุณศัพท์และคำวิเศษณ์แบบฟอร์มเปิดคลาส - คลาสคำที่ยอมรับสมาชิกใหม่ได้อย่างง่ายดายเช่นคำนาม celebutante (คนดังที่ทำให้วงกลมแฟชั่นบ่อยครั้ง) และคำศัพท์ที่คล้ายคลึงกันที่คล้ายกันอื่น ๆ [2 ] คนอื่น ๆ ถือว่าเป็นคลาสปิด ตัวอย่างเช่นมันหายากสำหรับสรรพนามใหม่ที่จะป้อนภาษา เทอร์มินเนอร์จำแนกตามธรรมเนียมพร้อมกับคำคุณศัพท์ไม่ได้รับการยกย่องว่าเป็นส่วนหนึ่งของการพูด คำอุทานเป็นหนึ่งในคลาสคำ แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ได้อธิบายไว้ที่นี่เนื่องจากไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของประโยคและโครงสร้างประโยคของภาษา [2]
คำศัพท์ภาษาอังกฤษไม่ได้ทำเครื่องหมายโดยทั่วไปสำหรับคลาส Word เป็นไปไม่ได้ที่จะบอกได้จากรูปแบบของคำว่าคลาสใดที่เป็นของยกเว้นในระดับหนึ่งในกรณีของคำที่มีการสิ้นสุดการผกผันหรือคำต่อท้ายที่ลงโทษ ในทางกลับกันคำส่วนใหญ่เป็นของคลาสคำมากกว่าหนึ่งคำ ตัวอย่างเช่นการเรียกใช้สามารถทำหน้าที่เป็นคำกริยาหรือคำนาม (เหล่านี้ถือเป็นคำสั่งย่อยที่แตกต่างกันสองแบบ) [3] Lexemes อาจทำให้เกิดการแสดงหมวดหมู่ไวยากรณ์ที่แตกต่างกัน LEXEME RUN มีแบบฟอร์มทำงานวิ่งวิ่งน้ำมูกไหลและทำงาน [3] บางครั้งคำในชั้นเรียนบางครั้งสามารถมาจากที่อื่นได้ สิ่งนี้มีศักยภาพที่จะก่อให้เกิดคำศัพท์ใหม่ คำนามแอโรบิกได้ก่อให้เกิดการฟละคำคุณศัพท์ [3]
Words ผสมผสานกับวลี โดยทั่วไปแล้ววลีจะให้บริการฟังก์ชั่นเดียวกับคำจากคลาสคำบางตัว [3] ตัวอย่างเช่นเพื่อนที่ดีของฉัน Peter เป็นวลีที่สามารถใช้ในประโยคราวกับว่าเป็นคำนามและจึงเรียกว่าวลีคำนาม ในทำนองเดียวกันวลีคำคุณศัพท์และวลีคำวิเศษณ์ฟังก์ชั่นราวกับว่าเป็นคำคุณศัพท์หรือคำวิเศษณ์ แต่ด้วยวลีประเภทอื่น ๆ คำศัพท์มีความหมายที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่นวลีกริยาประกอบด้วยกริยาพร้อมกับวัตถุใด ๆ และผู้ติดตามอื่น ๆ วลีบุพบทประกอบด้วยคำบุพบทและส่วนประกอบของมัน (และมักจะเป็นวลีกริยาวิเศษณ์); และวลีของตัวกำหนดเป็นวลีคำนามที่มีตัวกำหนด