Quincy Jones songs

ในอาชีพที่ทอดยาวกว่าเจ็ดทศวรรษ Quincy Jones ได้รับชื่อเสียงในฐานะนักดนตรียุคฟื้นฟูศิลปวิทยาของเพลงอเมริกัน ตั้งแต่เข้าสู่อุตสาหกรรมในฐานะผู้ที่อยู่ในช่วงต้นทศวรรษ 1950 เขามีความโดดเด่นในฐานะ Bandleader ศิลปินเดี่ยว Sideman นักแต่งเพลงโปรดิวเซอร์นักแต่งเพลงและผู้บริหารฉลากบันทึก ดูอย่างรวดเร็วที่ศิลปินบางคนที่เขาทำงานด้วย - Miles Davis, Frank Sinatra, Count Basie, Lesley Gore, Michael Jackson, Peggy Lee, Ray Charles, Paul Simon, และ Aretha Franklin - เปิดเผยความหลากหลายที่โดดเด่นของอาชีพของเขา . เขาได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล 80 รางวัลแกรมมี่และได้รับรางวัล 27 ในหมวดหมู่รวมถึงการแสดงดนตรีแจ๊สที่ดีที่สุดสำหรับ "Walking in Space" (1969) ผู้ผลิตปี (1981) และอัลบั้มของปีสำหรับ Thriller ของแจ็คสัน (1983 ) และกลับมาของเขาเองในบล็อก (1990) จากสตูดิโอบันทึกเสียงนอกเขาได้ผลิตภาพเคลื่อนไหวที่สำคัญช่วยสร้างซีรีส์โทรทัศน์และหนังสือเขียนรวมถึง Q: อัตชีวประวัติของ Quincy Jones (2001) inductee เข้าไปในหอเกียรติยศร็อคแอนด์โรล (2013) เขายังคงผลิตและบันทึกอย่างต่อเนื่องทำให้เพลง "Keep Experin '" สำหรับสารคดี Quincy: ชีวิตนอกเหนือจากการวัด (2018)
นี่คือวิธีที่ฉันรู้สึกว่าฉันรู้สึกอย่างไร เกี่ยวกับ Jazz Quincy Delight Jones จูเนียร์เกิดที่ชิคาโกรัฐอิลลินอยส์เมื่อวันที่ 14 มีนาคม 2476 ในขณะที่ยังเป็นเด็กครอบครัวของเขาย้ายไปซีแอตเทิลวอชิงตันและเขาก็พัฒนาความสนใจในดนตรีในไม่ช้า ในช่วงต้นวัยรุ่นของเขาโจนส์เริ่มเรียนรู้ทรัมเป็ตและเริ่มร้องเพลงกับกลุ่มพระกิตติคุณในท้องถิ่น เมื่อถึงเวลาที่เขาจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมในปี 2493 โจนส์ได้รับสัญญาพอที่จะได้รับทุนการศึกษาแก่โรงเรียนดนตรีของบอสตันที่ใช้ Schillinger House (ซึ่งต่อมากลายเป็นที่รู้จักในฐานะโรงเรียนดนตรี Berklee) หลังจากหนึ่งปีที่ Schillinger Jones ย้ายไปที่นิวยอร์กซิตี้ซึ่งเขาพบว่างานเป็นผู้ฝึกเขียนแผนภูมิสำหรับนับ Basie, Cannonball Adderley, Tommy Dorsey และ Dinah Washington และ Dinah Washington ในปี 1953 โจนส์ได้คะแนนครั้งแรกของเขาในฐานะนักแสดงเมื่อเขาถูกเพิ่มเข้ามาในส่วนทองเหลืองของวงออร์เคสตราของไลโอลล์แฮมป์ตันควบคู่ไปกับเกษตรกรศิลปะแจ๊สตำนานและ Clifford Brown สามปีต่อมา Dizzy Gillespie Tapping Jones เล่นในวงดนตรีของเขาและต่อมาในปี 1956 เมื่อ Gillespie ได้รับเชิญให้รวมกลุ่มนักดนตรีระดับนานาชาติที่โดดเด่น Diz เลือก Quincy เพื่อเป็นผู้นำ โจนส์ยังเปิดตัวอัลบั้มแรกของเขาภายใต้ชื่อของเขาเองซึ่งเป็นชุดของ ABC-Paramount ชื่อเรื่องนี้เป็นวิธีที่ฉันรู้สึกเกี่ยวกับดนตรีแจ๊ส
ในปี 1957 โจนส์ย้ายไปปารีสเพื่อศึกษากับนาเดีย Boulanger นักแต่งเพลงชาวอเมริกันชาวต่างชาติ ด้วยสถิติการติดตามดาวฤกษ์ในการให้ความรู้แก่นักแต่งเพลงและ bandleaders ในระหว่างการพักแรมของเขาในฝรั่งเศสโจนส์ได้ทำงานกับ Label Barclay บันทึกของฝรั่งเศสที่เขาผลิตและจัดเรียงเซสชันสำหรับ Jacques Brel และ Charles Aznavour และเดินทางศิลปินชาวอเมริกันเช่น Billy Eckstine และ Sarah Vaughan Jones 'ทำงานให้กับ Barclay สร้างความประทับใจให้กับการจัดการที่ Mercury Records ซึ่งเป็นงานฉลากอเมริกันในเครือของ French Imprint และในปี 1961 เขาได้รับการขนานนามว่าเป็นรองประธานของ Mercury ครั้งแรกที่ชาวแอฟริกัน - อเมริกันได้รับการว่าจ้างในฐานะผู้บริหารระดับสูง โดย บริษัท บันทึกรายใหญ่ของสหรัฐอเมริกา โจนส์ได้คะแนนหนึ่งในความสำเร็จของป๊อปที่สำคัญครั้งแรกของเขาเมื่อเขาผลิตและจัด "มันเป็นปาร์ตี้ของฉัน" สำหรับนักร้องวัยรุ่น Lesley Gore ซึ่งทำเครื่องหมายขั้นตอนสำคัญครั้งแรกของเขาออกไปจากแจ๊สในโลกที่ใหญ่กว่าของเพลงยอดนิยม (โจนส์ยังมีอิสระสำหรับป้ายกำกับอื่น ๆ รวมถึงการจัดเรียงด้านมหาสมุทรแอตแลนติกจำนวนหนึ่งที่น่าจดจำสำหรับเรย์ชาร์ลส์) ในปี 1963 โจนส์เริ่มสำรวจสิ่งที่จะกลายเป็นสื่อที่มีผลสำเร็จเมื่อเขาแต่งคะแนนภาพยนตร์เรื่องแรกของเขาสำหรับละครเรื่อง Drama ที่ถกเถียงกันของ Sidney Lumet ; เขาจะไปเขียนเพลงสำหรับภาพยนตร์ 33 เรื่อง
มันอาจจะแกว่งในปี 1964 ทำงานกับ Count Basie นำเขาไปจัดเรียงและดำเนินการเซสชันสำหรับอัลบั้มของ Frank Sinatra มันอาจจะแกว่งมากเช่นกันในความร่วมมือ กับ Basie และวงดุริยางค์ของเขา